Hamburg’tan Rostok’a giderken Rostok’a bağlı bir yer olan Güstrow’da bir program gerçekleştirdik. Rostok’la bağlantılı gruplar burada bir buluşma ayarlamışlardı. Burada 50 kişilik bir mülteci grubuyla toplantı yaptık. Mültecilerin hemen hemen hepsi Eritre’li mültecilerdi ve aynı dili konuşuyorlardı. İçlerinden bazıları Arapça yada İngilizce konuşuyorlardı. Dikkat çeken diğer bir özellik ise bu mültecilerin tamamının yaşları çok gençti.
Gürtrow’da toplantı yaptığmız yer çocuk yuvası olarak kullanılan bir yerdi. Burada internet olmadığı için film materyallerimizi gösteremedik.
Gürtrow’daki mültecilerin Oranienplatz’dan, mülteci direnişinden haberleri yoktu.
İçlerinden biri, aslında kendilerinin büyük bir sorunlarının olmadığını söylüyordu. “Yiyip, içip, yatıyoruz. Bir sorunumuz yok” diyordu. Sadece yiyip, içip, yatmanın aslında büyük bir sorun olduğunu anlattık ona. Mültecilerde bu türden fikirlerin oluşmasına içinde bulundukları entegrasyon sistemi oluşturuyor. Toplantıyı ayarlayan sosyal çalışanlar ve ya dil kursu veren insanlar. “Bir mülteci Almanca dilini öğrendiği zaman hiçbir sorunu kalmaz” diyordu. Sorunun sistem sorunu olduğunu dil sorunu olmadığını anlattık onlara. Aslında sosyal çalışanlar kötü niyetli insanlar değillerdi ancak realiteyi kavramakta zorlanıyorlardı çünkü onlar yıllarda belli bir disiplinle sürdürülen eğitimden geçiriliyorlar ve fikri yapıları buna göre bir şekil alıyor.
Gütrow’daki toplantıda otobüs turuna katılan mülteciler Almanya’daki iltica yasalarının, ırkçı ve sömürgeci sistemin nasıl işledğini kendi yaşam pratiklerinden, mülteci kampları gerçekliğinden örnekler vererek anlattılar. Eritreli mültecilerin çoğunluğu bu konuşmaları destekleyen bir tavır belirlediler. Bulundukları yerde eylemler olursa katılacaklarını söylediler.
Gürtrow küçük bir yer, bu tip küçük yerlerde mültecilerin toplumla ilişki kurmaları ve sosyalleşmeleri daha zor oluyor. Üstelik buralar ırkçı kesimlerin yoğun olarak yaşadığı yerler. Burada Pegida adlı ırkçı gisteriler oluyormuş. Bu tip küçük yerlerde mülteciler genellikle kendi ülkesinden olan diğer mültecilerle ilişki kuruyor ve bu şekilde ayakta kalmaya çalışıyor.
Güstrow’daki etkinliği tamaladıktan sonra yakın bir mesafede olan Rostok’taki durağımıza hareket ettik. Güstow’a gelirken adresi bsulmakta biraz zorlmandık. Yanımızda Hamburg’tan katılan yeni bir kişi daha vardı.
Güstrow’dan Rostok’a giderken bir aksilik oldu. Arabımızdan birinin arka sağ tekerinden parça koptu ve arka sağ lambayı kardı. Durmak zorunda kaldık. Hakkında sınırdışı kararı olan mültecilrei, mülteci konusuyla ilgil film çekimi yapan arkadaşlarımızın arabasıyla götürdük.
Rostok’ta önceki otobüs turu sırasında konakladığımız yere gittik. Bizim için çorba ve salata yapmışlardı. Yemekten sonra film gösterimi yaptık. Geçen otobüs turundan bir bölüm gösterdik ve ardından konuşmalar başladı. Solan tamamıyla doluydu. Mülteci kamplarından gelen mülteciler de söz alarak sorunlarını dile getirdiler.
Hızlı sınırdışı etmeyi amaçlayan yeni mülteci yasasını ve buna karşı nasal mücadele edileceğini tartıştık. Üç yıllık direniş deneyimimizi aktardık. Rostok’taki yerel insiyatifler bizim yazılarımızdan oluşan bir bildiri yazıp dağıtmışlar burada.
Yolda yazmış olduğumuz yazılardan bir bildiriyi Rostok’ta bulunan fotokopi makinesinde çoğalttık. Böylece şimdiye kadar elimizde olmayan bildirilerimizi insanlara dağıtıyoruz. Movement adlı dergimizi otobüs turunda dağıtmak için baskıya vermiştik ancka henüz elimize ulaşmadı.
Arabanın biri arızalandığı için bir kaç arkadaşımız trenle sonraki konaklama yerimize gitmek zorunda kaldılar.
Film çeken arkadaşlarla eskiden Rostok’ta yakılarak öldürülen mülteci kampı yerine gittik. O binayı fotoğrafladık. Rostok şehrinde bir liman var Almanya’da pek bulunmayan deniz var. Deniz kenarlarında genelde yaşlı insanlar görünüyordu. Bir tarafta mültecilerin sıkışmış hayatları bir tarafta sahilde dolaşan, turistik gezi yapan insanlar vardı. Aynı mekanda iki ayrı dünya.
Yaşasın İnsanlaşma Ve Ortaklaşma Mücadelemiz
21.04.2015
Turgay Ulu
Rostok