*** Arabisch, Türkisch, Romanes, Englisch, Bosnisch/Serbokroatisch, Kurmanci, Farsi weiter unten ***
19. und 20. Februar 2021: Ein Jahr nach Hanau – Gemeinsam gedenken, gemeinsam kämpfen!
Am 19. Februar jährt sich zum ersten Mal der rassistische Anschlag in Hanau, bei dem Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Mercedes Kierpacz, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun und Fatih Saraçoğlu durch einen Rassisten ermordet wurden.Ein Jahr Hanau – und immer noch gibt es zu wenig Antworten auf zu viele Fragen. Die Umstände und der Kontext, in dem die rassistischen Morde passiert sind, wurden immer noch nicht vollständig aufgeklärt. Das Handeln der Polizei vor, während und nach der Tatnacht deuten ganz klar auf ein behördliches Versagen hin. Wieso erhielt der Täter mehrfach Waffenscheine, obwohl er bereits polizeibekannt war? Und wieso mussten im Vornhinein die Notausgänge in den Shisha Bars aufgrund polizeilicher Anweisungen zugesperrt werden? Der Umgang mit Angehörigen und Betroffenen rassistischer Gewalt durch Polizei, Behörden und Politik ist von Ignoranz, Respektlosigkeit und Unwillen gezeichnet. Es gab außerdem nach dem Anschlag weder eine angemessen finanzielle noch psychosoziale Unterstützung.Hanau ist überall!Ein ganzes Jahr nach Hanau blicken wir auf zahlreiche weitere rechte „Einzeltäter“ und „Einzelfälle“ zurück. Der Mord an den 15-jährigen Eziden Arkan Khalaf in Celle im April, die Tode von Ferhat Mayouf in Berlin und Mohamed Idrissi in Bremen durch Justizgewalt im Juni, die Aufdeckung zahlreicher rechter Chatgruppen in der Polizei und Verfassungsschutz in NRW, MeckPom, Sachsen, Berlin im Herbst. Und nicht zu vergessen die seit Jahrzehnten fortlaufende Serie an rechten und rassistischen Übergriffen und Anschlägen auf Migrant*innen und migrantisierte Menschen quer durch die BRD: der Anschlag auf die Menschen in der Synagoge in Halle, die Morde an Oury Jalloh in Dessau und Burak Bektaş in Berlin, die permanenten Razzien in Shisha- Bars und Moscheen, die Morde und Anschläge des NSU, die Pogrome in Rostock-Lichtenhagen – die Namen sind endlos.All diese Taten sind Ergebnisse eines Systems. Eines Systems, in dem der Staat – also Verfassungsschutz, Polizei, Justiz und Politik – faschistische Netzwerke schützt, unterstützt und ja, gar ein Teil von ihnen ist. Rassismus und rechte Vernichtungsideologien sind weder das Problem einer Hand voll, noch sind sie ausschließlich Randerscheinungen.Das Ausmaß der rassistischen und rechten Strukturen sehen wir aber nicht nur innerhalb der BRD. Wir sehen es auch daran, dass die EU unsere Geschwister, die gezwungen werden zu fliehen, auf dem Weg in ein besser erhofftes Leben in Lagern steckt, in Ruinen ausharren oder im Mittelmeer sterben lässt. Von Moria bis Hanau darf es kein Vergeben und kein Vergessen geben!!!Erinnern heißt verändern, Gedenken heißt kämpfen!In den letzten 12 Monaten haben sich viele Menschen organisiert und haben von Monat zu Monat an die Opfer von Hanau erinnert. Angehörige, Freund*innen, Überlebende und solidarische Menschen haben sich zusammengefunden und die Initiative 19.Februar Hanau gegründet. Neben dem kontinuierlichen Gedenken und Erinnern leisten die Initiative 19. Februar und die Bildungsinitiative Ferhat Unvar sowie weitere solidarische Gruppen seit einem Jahr Aufklärungs-, Bildungs- und Recherchearbeit von Unten.Trotz der Verluste, der Wunden und des Schmerzes hat Hanau gezeigt, dass wir viele sind und dass wir nicht vergessen. Hanau hat viele unserer Geschwister zusammengeschweißt. Denn wo immer es Gewalt, Unterdrückung und Ausgrenzung gibt, gab und gibt es auch seit jeher Solidarität, Zusammenhalt und Widerstand!Gedenken bedeutet jedoch mehr als nur die Vergangenheit zu erinnern. Gedenken ist ein kollektiver Akt, in dem niemals vergessen wird, in dem wir uns gegenseitig stärken, Widerstandskämpfe sichtbar machen und in dem wir Kraft ziehen für die zukünftigen Kämpfe. Die Bedrohung von rechts ist allgegenwärtig und wir müssen jeden Tag aufs Neue dagegen angehen.Es ist wichtiger denn je, gemeinsam und physisch Präsenz zu zeigen und füreinander da zu sein! Wir können dieses Jahr nicht Seite and Seite mit den Angehörigen und Betroffenen in Hanau sein. Das kann uns aber nicht davon abhalten, unseren Geschwistern respektvoll zu gedenken.Kommt am Freitag den 19. Februar zu den Gedenkorten und lasst uns gemeinsam die Leben von Fatih Saraçoğlu, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Kaloyan Velkov, Mercedes Kierpacz, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz und Vili Viorel Păun, aber auch allen anderen Betroffenen rassistischer Gewalt gedenken.
Gedenkorte am 19.02. ab 16Uhr,
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
Antifaschistische Demo am 20.02. um 14 Uhr, S-Bahnhof Hermannstraße
Am Tag danach auf die Straßen! Auf den Staat ist und bleibt kein Verlass, deshalb müssen wir selbst für Aufklärung, Gerechtigkeit und Konsequenzen sorgen!
______________________________
العربية
شباط ١٩و٢٠ .٢٠٢١ : عام بعد هاناو – نتذكر معا، نقاتل معايصادف التاسع عشر من شباط الذكرى الأولى للهجوم العنصري في هاناو، حيث أودى الهجوم العنصري بحياة: فرحات أنور, كوكهان كولتكين, حمزة كورتوفيس, سعيد ناصر هاشمي, مرسديس كيرباك, سعادات كوربوز, كوليان فلكوف, ويلي فيوريل بون و فاتح ساراكوغلو
عام كامل بعد هاناو وما زال هنالك القليل من الاجابات لعدد كبير من الاسئلة. الظروف والسياق التي ظهرت فيها الجرائم العنصرية مازالت لم توضح, حركة الشرطة قبل ,خلال وبعد ليلة الجريمة تدل بوضوح على وجود خطا من قبل السلطات
لماذا حصل مرتكب الجريمة على ترخيص للاسلحة متعددة بالرغم من انه معروف لدى الشرطة؟ ولماذا كان يجب ان يغلق مخرج الطوارئ في مقهى الارجيلة بناءا على تعليمات الشرطة؟
الطريقة التي تم التعامل فيها مع أقارب وضحايا العنف العنصري من قبل الشرطة تتميز بالجهل وقلة الاحترام وعدم وجود رغبة حقيقية للمساعدة. وعلاوة على ذلك لم يتوفر كلا من الدعم المادي والنفسي بشكل كافي بعدالهجوم.هاناو في كل مكان!عام كامل بعد هاناو, ننظر الى الوراء على العديد من الاحزاب اليمينية والفاعلين الفرديين والحالات الفردية. مقتل الموافق من العمر ١٥ عاما يزيدي اركان خلف في شيلي في شهر ابريل. مقتل فرحات معيوف في برلين و محمد ادريسي في بريمين من خلال عنف السلطات القضائية. الكشف عن العديد من مجموعات الدردشة اليمينية في الشرطة و حماية الدستور في شمال الراين ويستفالين, ميكلينبورغ, ساكسوني وبرلين في الخريف.
ولا ننسا عقودا طويلة من الهجمات العنصرية اليمينية والاهانات للقادمين الجدد واللاجيئين في جميع انحاء المانيا ونتذكر: الهجوم على الناس في الكنيس في هالي, مقتل اوري يالو في ديساو و بوراك بكتاس في برلين, الهجمات الدائمة على مقاهي الارجيلة والمساجد, جرائم قتل وهجوم حركة الاشتراكية الوطنية السرية, المذابح في روكستوك-ليشتينهاجن, والقائمة لا تنتهي.كل هذه الافعال هي نتيجة نظام. نظام من خلاله تقوم الدولة واعني: السلطات القضائية, حماية الدستور, الشرطة بدعم وحماية بل ايضا هي جزء من هذه الشبكات الفاشية.
العنصرية وايدولوجيا الابادة والتخريب لليمين ليست مشكلة وحيدة ولا ظاهرة هامشية حصريا, بل اننا نرى تواجد العنصرية واليمين المتطرف ليس فقط في المانيا ولكن ايضا في جميع انحاء الاتحاد الاوروبي, نرى اخواتنا واشقاءنا يضطرون للفرار أملا في حياة افضل فيحجزون في المخيمات او يتركون في عرض البحر الابيض المتوسط للغرق.
من موريا الى هاناو لا يجب ان يكون هناك مسامحة ولا نسيان!
التذكر يعني التغيير, الذكرى تعني القتال.
في الاشهر ال12 الماضية قام العديد من الناس بالتنظيم والحشد لتذكر ضحايا هاناو, أصدقاء مقربين, ناجيين, واشخاص اخرى متضامنة تجمعت معا وانشات مبادرة بعنوان “التاسع عشر من شباط.هاناو”. من اجل بقاء واستمرارية الذكرى, قامت مبادرة ١٩ شباط والمبادرات التعليمية الاخرى مثل المبادرة التعليمية فرحات اونفار والعديد من المجموعات المتضامنة بالتواصل والتعليم والبحث والتوعية منذ مطلع العام الماضي
بالرغم من الخسائر, الجروح والالم, اظهرت لنا هاناو اننا كثر واننا لن ننسى. هاناو وحدت العديد من اخواتنا واخوتنا. لانه حيث وجد العنف والاضطهاد والتفرقة, سيتواجد دائما تضامن ومقاومة.ومع ذلك احتفالنا يعني اكثر من مجرد تذكر الماضي, انه فعل جماعي لكي لا ننسا ابدا ونتعاضد ونشكل مقاومة مرئية لكي نرسم طريقا للمتابعة القتال في المستقبل. التهديد اليمني المتطرف موجود ومنتشر في كل مكان ويجب ان نكافحه كل يوملقد اصبح من المهم اكثر من اي وقت التعاضد والتواجد من اجل الاخر, هذه السنة لا يمكننا ان نتواجد بشكل فيزيائي جنبا الى جنب مع ضحايا واقارب الضحايا في هاناو. ولكن هذا لن يمنعنا من التذكر باحترام شقيقاتنا واشقائنا.
تعالوا الى موقع النصب التذكاري يوم الجمعة ١٩ شباط لنتذكر معا حياة كلا من: فرحات أنور, كوكهان كولتكين, حمزة كورتوفيس, سعيد ناصر هاشمي, مرسديس كيرباك, سعادات كوربوز, كوليان فلكوف, ويلي فيوريل بون و فاتح ساراكوغلو, ولا ننسى كل ضحايا العنف العنصريالزمان: التاسع عشر من شباط , من الساعة الرابعة
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzbergالمسيرة المضادة للفاشية يوم العشرون من شهر شباط على الساعة الثانية عصرا, في U-Bahn Hermannplatz..
في اليوم التالي نلتقي بالشارع! لا نعتمد على السلطات لذلك علينا جميعا الاهتمام والمطالبة بالتوضيحات والعدالة والعواقب.
________________________________
Türkce:
Hanau`da 19 Subat`ta, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Mercedes Kierpacz, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun ve Fatih Saraçoğlu`nun bir irkci tarafindan öldürülmesi üzerinden bir yil gecti
Hanau’dan bir yıl sonra – ve hala acikliga kavusmamis bircok soru mevcut. Irkçı cinayetlerin meydana geldiği koşullar ve icerigi hala tam olarak açıklanamamıştır. Polisin suçun işlendiği gece öncesi, insanlarin katledildigi sirada ve sonrasında icinde bulundugu tutum , hal ve davranislar, yetkililerin başarısızlığına işaret ediyor. Zaten polis tarafından bilinmesine rağmen fail nasil birden fazla silah ruhsatı alabildi? Ve nargile barlarındaki acil çıkışlar neden polisin talimatlarıyla önceden kapatıldi? Bu irkci teröre magdur kalmis insanlar ve bu insanlarin yakinlari polis, yetkililer ve politikacilar tarafindan cahil ve olayi acikliga kavusturmadaki isteksiz tutumlariyla saygisizliga ugramistir. Gene bu magdur insanlara , saldiridan sonra ne maddi ne de psikolojik olarak destek verilmistir.Hanau her yerde!Hanau’dan bir yıl sonra, çok sayıda diğer sağcı “tek basina haraket eden failler” ve “bireysel olarak islenmis vakalar” a bakıyoruz. Nisan ayında Celle’de 15 yaşındaki Yezidi Arkan Khalaf’ın öldürülmesi, Berlin’de Ferhat Mayouf ve Bremen’de Mohamed Idrissi’nin yargı şiddeti sonucu ölümleri, polisin de icinde oldugu çok sayıda sağcı sohbet grubunun ortaya çıkması ve ” Verfassungsschutz “(Anayasayı Koruma Dairesi), sonbaharda NRW, MeckPom, Saksonya, Berlin’de ve Almanya genelinde göçmenlere ve göçmenlere yönelik onlarca yıldır süren sağcı ve ırkçı saldırıları unutmamak gerekir: Halle bulunan Sinagogtaki insanlara düzenlenen saldırı, Dessau’daki Oury Jalloh ve Berlin’deki Burak Bektaş cinayetleri, nargile barlarına ve camilere yapılan kalıcı baskınlar, NSU cinayetleri ve saldırıları, Rostock-Lichtenhagen’deki pogromlar – liste sonsuzdur, tüm bu eylemler bir sistemin sonucudur. Devletin – yani “Verfassungsschutz”, polis, yargı ve siyasetin – koruduğu, desteklediği ve hatta faşist ağların bir parçası olduğu bir sistem. Irkçılık ve sağcı yıkım ideolojileri ne kücük bir sorundur ne de marjinalliktir Ancak ırkçı ve sağcı yapıları sadece Almanya’da degil bunu ayni zamanda AB’nin ; daha iyi bir hayata sahip olmak icin ülkelerinden kacmak zorunda olan, harabelerde tutunmaya veya Akdeniz’de ölüme giden yolda kurtulan kardeşlerimizi kamplarda sıkıştirip bırakmasında da görüyoruz.Moria’dan Hanau’ya affetmek ve unutmak yok !!!Hatırlamak değişmektir, anmak savaşmaktır!
Son 12 ayda birçok kişi kendi kendini örgütledi ve Hanau kurbanları icin her ay an`malar düzenlendi.. Akrabalar, arkadaşlar, hayatta kalanlar ve dayanışma içindeki insanlar bir araya gelerek “19. Februar Hanau” Girişimini kurdular. Sürekli anma törenlerine ek olarak, “19. Februar” Girişimi ve “Bildungsinitiative Ferhat Unvar” eğitim girişimi ve diğer dayanışma grupları bir yıldır sosyal yardım, eğitim ve araştırma çalışmaları yapıyor. Kayıplar, yaralar ve acılar, Hanau çok olduğumuzu ve unutmadığımızı gösterdi. Hanau, birçok kardeşimizi birleştirdi. Çünkü şiddet, baskı ve dışlanmanın olduğu her yerde dayanışma ve direniş her zaman olmuştur ve var olacaktir! Ancak anma, geçmişi hatırlamaktan daha fazlasıdır. Anma, asla unutmadığımız, birbirimizi güçlendirdiğimiz, direniş mücadelelerini görünür kıldığımız ve gelecekteki mücadeleler için güç aldığımız kolektif bir eylemdir. Sağdan gelen tehdit her yerde mevcuttur ve onunla her gün yeniden savaşmalıyız. Birlikte ve fiziksel olarak var olmak ve birbirimizin yanında olmak her zamankinden daha önemli! Bu yıl Hanau’daki akraba ve mağdurlarla yan yana olamayacagiz. Ancak bu, kardeşlerimizi saygıyla anmaktan bizi alıkoyamaz. 19 Şubat Cuma günü anma yerlerine gelin ve Fatih Saraçoğlu, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Kaloyan Velkov, Mercedes Kierpacz, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz ve Vili Viorel Păun’un irkci terörde kaybettikleri hayatlarini hep birlikte analim!
Anmanin yapilacagi yerler:
19.02. saat 16:00 dan itibaren
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
Anti-fasit eylemi 20.02. saat 14:00te , S-Bahnhof Hermannstraße
____________________________________
ROMANES:
Februari 19 thay 20, 2021: Yekh bersh palo Hanau – Te pelara pe godi khetane, te marape khetane!
Ko 19-to februari ovela yekh bersh palo racistuno atako ano Hanau, kote Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Mercedes Kierpacz, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun thay Fatih Saraçoğlu mudardile kotar yekh racisti.Yekh bersh palo Hanau – thay palem si but hari respodipe pe but bare puqipya. O truyalipe thay o kontekti pe kova ulo o racistuno mudaripe pandar aqhila bi alosardo. O policiake akcie anglo, pe vahti thay pali krimeski rat klaro sikavena o na suksesi kotar autoritetengi rig. Soske o mudarno sinele shaipe te lel disave ver licenca vash banduk ini soske sine klaripea penjardo vash e policia? Thay soske o emergenciake iklipya ko shisha bar phandile sar o sebepi e policiake instrukciengo? O treteripe e pashutnengo thay viktimengo e racistuna violencako kotar e poolicia, autoritetya thay politikanya karakterizingyola kotar ignoripe, narespekti thay bimangipe. Vash maybut, na sine ni adekvatuno financiaruno ni psihologikuno phikodeipe palo atako.Hanau si sakote!Yekh bersh palo Hanau, dikha pale ko yekh gendo e yaver sasta-rigako “korkore mudarnengo” thay “individualune sure”. O mudaripe e 15 bershuna Yezidi Arkan Khalaf ano Celle ko aprili, o meripe e Ferhat Mayouf ano Berlin thay Mohamed Idrissi ano Bremen prekal yuridikuno zori ko yuni, arakhipe e bare gendosko sasta-rigake chat grupengo ano policia thay o “Verfassungsschutz” (O Ofisi vash Garavipe e Konstituciako) ano NRW, MeckPom, Saxony, Berlin pe peripe. Thay te na bistera o nesave dekadake serie e sasta-rigako thay racistune atakengo thay koshipe e migrantengo thay mgrime manushengo ani sah Germania: o atako e manushengo ani sinagoga ano Halle, o mudaripe e Oury Jalloh ano Dessau thay Burak Bektaş ano Berlini, o lugyarde atakya ano shisha barya thay Jamie, o mudaripe thay atakya e NSU, o masakre ano Rostock-Lichtenhagen – e lista si bizo agor.
Sah akala aktya si rezultati e yekhe sistemesko. Sistemi pe kova e rashtra, misal e “Verfassungsschutz”, e policia, yurisdikcia thay politika – garavena, phikoinena thay si ini kotor e fashistune rafinengo. Racizmo thay sasta rigake ideologie e aravipasko na si ni o problemi e tikne gendosko, ni ekskluzivuno marginalizimo fenomeni.Numay amen dikha o buhlaripe e e racistune thay sasta-rigake strukturengo na numay andar e Germania. Amen odova ini dikha pe fakti kay e EU mekhela amare phralen-phenyen, kola si musay te nashen, phande ano kampya ano drom pe pakyavipe te arakhen mayshukar jivdipe, te beshen pe bunishte ose te meren ano Mediterani. Kotar Moria ko Hanau nashti te ovel yeftisaripe thay bisteripe!!!Te pelare pe godi mangla te phenel te yaverine, te kere komemoracia mangla te phebnel te marepe!Ko nakhle 12 masek buderi manusha organizinde peste thay pelarde pe godi e Hanaueske viktimen masekestar pe masek. Pashutne, amala, o aqhile jived thay manusha pe solidariteti ule yekh thay temelinde e Iniciativa “19. Februar Hanau”. Desar e lugyarda komemoraciako thay pelaripe pe godi, e Iniciativa “19. Februar” thay edukaciaki iniciativa “Bildungsinitiative Ferhat Unvar”, sar vi yaver solidariteteske grupe, kerde o resipe pe manusha, edukipe thay rodlaripaski buti telel vash yekh bersh.
Desar e nashalipyengo, o rane thay e dukh, Hanau mothavgya kay amen siyem but thay kay na bistera. Hanau kergya khetane buderi amare phralen thay phenyen. Soske sakote kote si zori, opresia thay ulavipe sarsakana sine thay pandar si solidariteti thay rezistencia!Palo sah, komemoracia mangla te phenel maybut desar pelaripe pe godi e nakhipasko. Komemoracia si kolektivuno akti thay amen nikana na bistera, so akalea amen zorakera yekhe-yavere, kera te dikhlon o rezistenciake maripya thay kolendar la zoralipe vash avutne pharipya. O darakeripe kotar o sasta rigake sahprezentuno thay amen musay te marape mamuy sakova dive popale.Si mau mahatno desar nikana te ova prezentune khetane fizikipea, thay te ova odote vash yekh yaver! Akava bersh nashti te ova rig pe rig e pashutnenca thay viktimenca ano Hanau. Bumay akava nashti aqhavlamen kotar respektivitetea te pelara pe godi amare phenyen thay phralen.Aveni ko memorialune thana Paraskini dive19 Februari thay te pelara pe godi khetane o jivdipya e Fatih Saraçoğlu, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Kaloyan Velkov, Mercedes Kierpacz, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz thay Vili Viorel Păun, numay vi sah yaver viktimen e raciztuna violencako.
O thana kote ka adikergyol o pelaripe pe godipe data 19.02. kotar 16h,
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
Anti-fashistuni dmonstracia pe 20.02. kotar 14h, S-Bahnhof Hermannstraße
Palo yekh dive, arakhlova pe droma! Nashti te pakyan pe rashtra, odoleske musay te kera klarifikacia, hakayipe thay konsekvence amen korkore!
_____________________________________
English:
February 19 and 20, 2021: One year after Hanau – Remember together, fight together!
February 19 marks the first anniversary of the racist attack in Hanau, where Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Mercedes Kierpacz, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun and Fatih Saraçoğlu were murdered by a racist.One year after Hanau – and still there are too few answers to too many questions. The circumstances and context in which the racist murders occurred have still not been fully elucidated. The actions of the police before, during and after the night of the crime clearly point to a failure on the part of the authorities. Why did the perpetrator receive multiple gun licenses even though he was already known to the police? And why did the emergency exits in the shisha bars have to be closed in advance due to police instructions? The treatment of relatives and victims of racist violence by the police, authorities and politicians is characterized by ignorance, disrespect and unwillingness. Moreover, there was neither adequate financial nor psychosocial support after the attack.Hanau is everywhere!A whole year after Hanau, we look back on numerous other right-wing “lone perpetrators” and “individual cases”. The murder of the 15-year-old Yezidi Arkan Khalaf in Celle in April, the deaths of Ferhat Mayouf in Berlin and Mohamed Idrissi in Bremen through judiciary violence in June, the uncovering of numerous right-wing chat groups in the police and the “Verfassungsschutz” (the Office for the Protection of the Constitution) in NRW, MeckPom, Saxony, Berlin in the fall. And not to forget the decades-long series of right-wing and racist attacks and assaults on migrants and migrantized people across Germany: the attack on the people in the synagogue in Halle, the murders of Oury Jalloh in Dessau and Burak Bektaş in Berlin, the permanent raids in shisha bars and mosques, the murders and attacks of the NSU, the pogroms in Rostock-Lichtenhagen – the list is endless.
All these acts are results of a system. A system in which the state – i.e. the “Verfassungsschutz”, the police, the judiciary and politics – protect, support and are even a part of fascist networks. Racism and right-wing ideologies of destruction are neither the problem of a handful, nor are they exclusively marginal phenomena.But we see the extent of racist and right-wing structures not only within Germany. We also see it in the fact that the EU leaves our siblings, who are forced to flee, stuck in camps on the way to a better hoped-for life, to hold out in ruins or to die in the Mediterranean. From Moria to Hanau there must be no forgiveness and no forgetting!!!To remember means to change, to commemorate means to fight!In the last 12 months many people have organized themselves and have remembered the victims of Hanau from month to month. Relatives, friends, survivors and people in solidarity have come together and founded the Initiative “19. Februar Hanau”. In addition to the continuous commemoration and remembrance, the Initiative “19. Februar” and the educational initiative “Bildungsinitiative Ferhat Unvar”, as well as other solidarity groups, have been doing outreach, education and research work from below for a year.
Despite the losses, the wounds and the pain, Hanau has shown that we are many and that we do not forget. Hanau has united many of our brothers and sisters. Because wherever there is violence, oppression and exclusion, there has always been and still is solidarity and resistance!However, commemoration means more than just remembering the past. Commemoration is a collective act in which we never forget, in which we strengthen each other, make resistance struggles visible and from which we draw strength for future struggles. The threat from the right is omnipresent and we must fight it every day anew.It is more important than ever to be present together and physically, and to be there for each other! This year we can not be side by side with the relatives and victims in Hanau. But that cannot stop us from respectfully remembering our brothers and sisters.Come to the memorial sites on Friday 19 February and let us remember together the lives of Fatih Saraçoğlu, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Kaloyan Velkov, Mercedes Kierpacz, Said Nesar Hashemi, Sedat Gürbüz and Vili Viorel Păun, but also all other victims of racist violence.
Places of remembrance on 19.02. from 16h,
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
Anti-fascist demonstration on 20.02. at 14h, S-Bahnhof Hermannstraße
The day after, we meet on the streets! You can’t rely on the state, that’s why we have to take care of clarification, justice and consequences ourselves!
_____________________________________
Srpsko-hrvatski / Bosanski :
19. i 20. februara 2021: Godinu dana nakon Hanaua – Pamtimo zajedno, borimo se zajedno!
19. februara obilježava se prva godišnjica rasističkog napada u Hanauu, u kojem je rasist ubio Ferhata Unvara, Gökhana Gültekina, Hamzu Kurtovića, Saida Nesara Hashemija, Mercedes Kierpacz, Sedeta Gürbüza, Kaloyana Velkova, Vilija Viorela Păuna i Fatiha Saraçoğlua.Godinu dana nakon Hanaua – i dalje ima premalo odgovora na previše pitanja. Okolnosti i kontekst u kojima su se dogodila rasistička ubistva još uvijek nisu u potpunosti rasvijetljeni. Akcije policije prije, tokom i nakon noći zločina očito ukazuju na propust nadležnih organa. Zašto je počinitelj dobio višestruke dozvole za posedovanje oružja iako je već bio poznat policiji? I zašto su izlazi u slučaju opasnosti u nargila-barovima morali biti unaprijed zatvoreni zbog policijskih uputa? Postupanje policije, vlasti i političara prema rodbini i žrtvama rasističkog nasilja karakterizira neznanje, nezainteresovanost, nepoštovanje i nespremnost. Štaviše, nakon napada nije bilo ni odgovarajuće finansijske ni psihosocijalne podrške.Hanau je svuda!Tokom cijele godine nakon Hanaua osvrćemo se na brojne druge desničarske “pojedinačne počinitelje” i “pojedinačne slučajeve”: ubistvo 15-godišnjeg Ezidena Arkana Khalafa u Celleu u aprilu, smrt Ferhata Mayoufa u Berlinu i ubistvo Mohameda Idrissija u Bremenu od strane policije u junu, otkrivanje brojnih desničarskih chat grupa u redovima policije i državne službe za zaštitu ustava u Sjevernoj Rajni-Vestfaliji, Mecklenburgu Zapadnom Pomorju, Saskoj i Berlinu prošle jeseni. Ne zaboravimo ni seriju desničarskih i rasističkih napada i napada na migrantkinje* i migrante širom Njemačke koja traje već desetljećima: napad na ljude u sinagogi u Halleu, ubistva Oury Jalloh u Dessauu i Buraka Bektaşa u Berlinu, stalne racije na nargila barove i džamije, ubistva i napadi “Nacionalsocijalističkog podzemlja” (NSU), pogromi u Rostock-Lichtenhagenu – lista je beskonačna.Sva ova djela rezultat su i posledica sistema. Sistema u kojem država – odnosno državna služba za zaštitu ustava, policija, pravosuđe i politika – štiti i podržava fašističke mreže i samim time predstavlja njihov sastavni dio. Rasizam i ideologije desničarskog uništenja nisu problem nekolicine niti su marginalni fenomeni.Opseg rasističkih i desničarskih struktura primetan je ne samo unutar Savezne Republike Njemačke. To možemo vidjeti i na primjeru toga kako EU tretira našu braću i sestre prisiljene na izbjeglištvo, ostavljajući ih zaglavljene u kampovima, gdje na putu ka boljem životu odolevaju teškim uslovima u ruinama – ili ostavljajući ih da umiru u Sredozemnom moru. Od Morije do Hanaua ne smije biti oproštaja i zaborava!!!
Sjećati se znači mijenjati, obilježavati znači boriti se!U posljednjih 12 mjeseci mnogi su se organizirali i sjećali se žrtava Hanaua iz mjeseca u mjesec. Rođaci, prijatelji, preživjeli i solidarni ljudi okupili su se i osnovali inicijativu “19. februar Hanau”. Uz kontinuirano obilježavanje i prisjećanje, “Inicijativa 19. februar” i “Obrazovna inicijativa Ferhat Unvar”, kao i druge solidarne grupe, već godinu dana rade na podizanju svijesti, obrazovanju i istraživačkom radu.Uprkos gubicima, ranama i bolu, Hanau je pokazao da nas ima mnogo i da ne zaboravljamo. Hanau je ujedinio mnogo naše braće i sestara. Gdje god postoje nasilje, ugnjetavanje i isključivanje, uvijek je bilo i uvijek će biti solidarnosti i otpora!Komemoracija znači više od pukog sjećanja na prošlost. Komemoracija je kolektivni čin zahvaljujući kojem nikada ne zaboravljamo, kojim se osnažujemo, činimo borbe otpora vidljivim i zahvaljujući kojem crpimo snagu za buduće borbe. Prijetnja s političke desnice je sveprisutna i protiv nje se moramo svaki dan iznova boriti.Važnije je više nego ikad da zajedno i fizički pokažemo prisustvo i da budemo tu jedni za druge! Ove godine ne možemo biti rame uz rame sa rođacima i onima koji su pogođeni zločinom u Hanauu, ali to nas neće spriječiti da se s poštovanjem sjetimo svoje braće i sestara.Dođite na spomen mjesta u petak 19. februara i sjetimo se života Fatiha Saraçoğlua, Ferhata Unvara, Gökhana Gültekina, Hamze Kurtovića, Kaloyana Velkova, Mercedes Kierpacz, Saida Nesara Hashemija, Sedata Gürbüza i Vilija Viorela Păuna, ali i svih ostalih žrtava rasističkog nasilja.
Spomen mjesta 19. februara od 16h
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
Antifašističke demonstracije 20. februara u 14 sati, S-Bahn stanica Hermannstrasse
Dan nakon komemoracije izađimo na ulice! Ne možemo se osloniti na državu, zato se sami moramo pobrinuti za pojašnjenje, pravdu i posljedice!
_________________________________
Kurmanci:
19 û 20 Sibatê, 2021: Salek piştî Hanau – Bi hev re bîranîn, bi hev re têkoşîn!
19-ê Sibatê yekemîn salvegera êrişa nijadperestî ya li Hanau ê, êrişa ku Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Said Nesar Hashemi, Mercedes Kierpacz, Sedat Gürbüz, Kaloyan Velkov, Vili Viorel Păun û Fatih Saraçoğlu ji hêlanijadperestek ve hatin qetil kirin.Di ser êrişa Hanau ê re salek derbas bû – û hîn jî bersivên pirpirsan nehatine dîtin. Çarçove û mercên ku êrişa nijadperestîqewimî, hîn jî bi tevahî nehatine zelal kirin. Tevgerên polîs ê berî êrişê, ê di şeva êrişê de û ê piştî êrişê, nîşanê têkçûnekefermî dike. Her çiqas kiryar ji hêla polîs ve dihat zanîn jî, çimakiryar dikare çendîn caran destûrên çekan bistîne? Çima bi talîmatên polîsan derîyên derketinên acîl ên di barê de hatinegirtin? Polîs, rayedar û siyaset bi eqreba û mexdurên şîdetanijadperest re bi awayeke nezanî, bêhurmetî û nerazîbûnêtêkildar dibe. Bi ser de jî, piştî êrîşê, piştgirîyek aborî û giyanî-civakî tunne bû.
Hanau li her derê ye!
Piştî Hanau salek tevde, gelek “kiryarên ferdî” û “dozên ferdî” yên rastgirên din tên bîra me. Di meha Nîsanê de qetilkirinaciwanek êzidî Arkan Khalaf-ê 15-salî li Celle, di mehaHezîranê de mirina Ferhat Mayouf li Berlînê û Mohamed Idrissi li Bremenê bi şîdeta dadwerî, di payîzê de, li Nordrhein-Westfalen, MeckPom, Sachsen û Berlînê, vedîtinagelek komên sohbetên rastgir di polîs û parastina qanûnabingehîn de. Rêzeêrişên rastgir û nijadperest ên ku li serkoçberên li Almanyayê bi dehsalan e didomin jî neyên ji bîrkirin: êrişa li ser mirovên di Sînagogê de li Halleyê, kuştinênOury Jalloh li Dessau û Burak Bektaş li Berlînê, êrişêndomdar li baregehên nargîle û mizgeftan, kuştin û êrişên NSU, pogromên li Rostock-Lichtenhagen – navên bêdawî ne.Ev çalakîyan hemû encamên sîstemeke ne. Sîstemeke kudewlet – ango Parastina Bingehîn, polîs, daraz û siyaset – toreyên faşîst diparêze, piştgirî dike û, erê, beşek ji wan e. Nijadperestî û bîrdozîyên tunekirinê yên rastgir ne pirsgirêkaçend mirova ne, ne jî tenê dîyardeyên marjînal in.Em berfirehîya çalakîyên nijadperest û rastgir ne tenê di navFRG-ê de dibînin. Em dibînin ku Yekîtiya Ewropa xuşk û birayên me, yên ku neçar dimînin ku ji şer ji bo jîyanek çêtirdirevin, an dixe nav kampan, an jî dihêle ew di Behra Sipî de bimirin. Ji Moriayê heya Hanauê, em ji bîr nakin û nabexşînin!Bîranîn tê wateya guherrandin, bîranîn tê wateya têkoşîn!Di 12 mehên borî de, gelek kesan xwe bi rêxistin kirin û mehbi mehan qurbanên Hanauê bi bîr anîn. Eqreba, heval, yên kudi êrîşê de jiyana xwe ji dest nedane û kesên ku piştgirîyênîşan didin, hatin cem hev û înîsiyatîfa 19 Sibatê Hanau damezrandin. Digel merasîmên bîranînê, înîsîyatîfa 19ê Sibatêû înîsîyatîfa perwerdehîyê ya Ferhat Unvar û komên din ênhevgirtinê ji binî ve çalakîyên hişyarkirinê, perwerde û lêkolînê pêk tînin.
Tevî windahî, birîn û êşê jî, Hanau nîşan da ku em pir in û emji bîr jî nakin. Hanau gelek xwişk û birayên me anî cem hev. Jiber ku li kuderê şîdet, zordarî û dûrxistin hebe, her dem piştgirî, hevgirtin û berxwedan jî hebûye û wê ji vir şunde jîhebe!
Lêbelê, bîranîn ji bîranîna raborîyê zêdetir e. Bîranînçalakîyek kolektîf e ku nîşan dide em tu carî kesî ji bîr nakin, em hevûdu xurt dikin, em têkoşînên berxwedanê diyar dikin û em ji bîranînê bo têkoşînên pêşerojê hêz digirin. Tehdîta jinijadperestîyê berfirehe e û em mecbûr in ku her roj li dijî wêtêkoşîn bikin.
Ev dema, ji her demê girîngtir e ku em piştgirîya fîzîkî nîşanbidin û ji bo hevûdu li meydanê bin. Îsal em nikarin mil bi milbi Eqreba û mexdûrên Hanauê re bin. Lê ew nikare pêşiya mebigire ku em xwişk û birayên xwe bi rêzdarî bi bîr bînin.
Roja înê 19-ê Sibatê werin cihên bîranînê û em jîyana Fatih Saraçoğlu, Ferhat Unvar, Gökhan Gültekin, Hamza Kurtović, Kaloyan Velkov, Mercedes Kierpacz, Said NesarHashemi, Sedat Gürbüz û Vili Viorel Păun, û hemûmexdûrên şîdeta nijadperest bi bîr bînin.
Cihên bîranînê di 19ê Sibatê de saet 4a de,
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzberg
çalakîya antî-faşîst di 20ê Sibatê de saet 2yan de, S-Bahnhof Hermannstraße
Roja piştî wê rojê li kolanan! Bawerî bi dewletê nayê kirin, jiber vê yekê pêwîst e ku em xwe bi xwe zelalkirin, dad û encaman peyda bikin!
_______________________
فارسی
۱۹ و ۲۰ فوریه ۲۰۲۱ – یک سال پس از هانائو – به یاد بیاوریم! برایش مبارزه کنیم!نوزدهم فوریه اولین سالگرد حملهی نژادپرستانه در هانائو است؛ جایی که فرهات اونوار، گوکهان گولتکین، حمزه کورتویچ، سعید نسارهاشمی، مرسدس کیپپاچ، سعادات گوربوز، کالویان ولکوف، ویلی ویورلپون و فاتح ساراچیوغلو توسط یک نژادپرست به قتل رسیدند.یک سال پس از هاناو – و هنوز پرسشهای بسیاری بیپاسخ باقی ماندهاند. شرایط و زمینهای که قتلهای نژادپرستانه در آن رخ داده است هنوز به درستی روشن نشده. اقدامات پلیس قبل، هنگام و بعد از شب جنایت به وضوح نشاندهندهی عدم شکست مقامات در اعمال وظیفه است. قاتل چگونه در صورتی که پیشتر توسط پلیس شناسایی شده بود، چگونه تواسنته بود چندین مجوز اسلحه دریافت کند؟ و چرا دربهای خروج اضطراری کمی قبل از حادثه به دستور پلیس بسته شده بود؟ رفتار پلیس، مقامات و سیاستمداران با بستگان و قربانیان خشونت نژادپرستانه آمیزهای بود از جهل، بیاحترامی و عدم تمایل [به پیگیری]. علاوه بر این، پس از حمله نیز پشتیبانی کافی مالی و روانی وجود نداشت.هانائو همه جا است!یک سال کامل پس از هانائو، نگاه ما به تعدادی «حملات تکی» و «موارد انفرادی» راستگرایانه است که در گذشته اتفاق افتاده. قتل ارکان خلف 15 ساله ایزدی در سل در ماه آوریل، مرگ فرهات مایوف در برلین و محمد ادریسی در برمن به واسطهی قوهی قضاییه در ماه ژوئن و کشف گروههای گپوگفت راستگرا در پلیس و سازمان حمایت از قانون اساسی در NRW ،MeckPom، زاکسن و برلین طی پاییز. و فراموش نکنیم چندین دهه حملات و تعرضات جناح راست و نژادپرستانه به مهاجران و مهاجرشدگان در سراسر آلمان: حمله به مردم در کنیسه هاله، قتل اوری یالو در دسائو و بوراک بکتاش در برلین، حملات دائمی به شیشهبارها و مساجد، قتل ها و حملات NSU، قتل عام در روستوک-لیختنهاگ و …. این لیست بی پایان است.
همهی این اقدامات به طور نظاممند انجام میشود. نظامی که در آن دولت – شامل سازمان حمایت از قانون اساسی، پلیس، دادگستری و سیاست – از شبکههای فاشیستی محافظت و پشتیبانی کرده و حتی بخشی از آن هستند. نژادپرستی و ایدئولوژیهای راستگرایانهی مخرب مشکلی است که افراد زیادی با آن دستوپنجه نرم میکنند و پدیدههایی حاشیهای نیستند.اما نه تنها در داخل آلمان شاهد ساختارهای نژادپرستانه و راستگرایانه هستیم، بلکه با این واقعیت مواجهیم که اتحادیه اروپا خواهران و برادران ما را که به امید یک زندگی بهتر مجبور به فرار میشوند، در اردوگاههایی محبوس میکند تا یا در دریای مدیترانه جان خود را از دست بدهند یا در میان خرابهها زندگی کنند. از موریا تا هاناو هیچ بخشش و هیچ فراموشی نمیتواند وجود داشته باشد!!!یادآوری یعنی تغییر، بزرگداشت یعنی جنگیدن!در 12 ماه گذشته بسیاری از اشخاص به سازماندهی پرداخته و هر ماه یاد قربانیان هانااو را زنده نگه داشتهاند. اقوام، دوستان، بازماندگان و افرادی که در همبستگی هستند گرد هم آمدهاند و «نهاد ۱۹ فوریه» را بنیان نهادهاند. این نهاد علاوه بر بزرگداشت و یادآوری مداوم، به کمک بنیاد آموزشی “Bildungsinitiative Ferhat Unvar” و همچنین سایر گروههای همبستگی، یک سال است که به پیوند دادن، آموزش و تحقیقات میدانی میپردازند.علیرغم تلفات، زخمها و دردها، هانائو بیانگر این است که ما بسیار هستیم و فراموش نمیکنیم. هانائو بسیاری از خواهران و برادران ما را متحد کرده است. زیرا هرجا خشونت، ستم و طرد وجود داشته باشد، همبستگی و مقاومت همیشه بوده و هست!با این حال، بزرگداشت معنایی فراتر از یادآوری گذشته دارد. بزرگداشت یک عمل جمعی است که در آن هرگز فراموش نمی کنیم، در آن یکدیگر را تقویت میکنیم، مقاومت میکنیم و از آن برای مبارزات آینده نیرو میگیریم. تهدید از سمت راست در همهجا وجود دارد و ما باید هر روز از نو با آن مبارزه کنیم.اکنون حضور در کنار یکدیگر هم بلحاظ فیزیکی و هم معنوی بسیار مهم است! امسال نمیتوانیم در کنار خانواده و قربانیان در هاناو باشیم. اما این نمیتواند مانع یادآوری احترامآمیز نام خواهران و برادرانمان شود.جمعه 19 فوریه به مکان های یادبود بیایید و بگذارید با هم یاد این افراد را زنده نگاه داریم:
Fatih Saraçoğlu – Ferhat Unvar – Gökhan Gültekin – Hamza Kurtović – Kaloyan Velkov – Mercedes Kierpacz – Said Nesar Hashemه – Sedat Gürbüz – Vili Viorel Păun
و همچنین دیگر قربانیان خشونتهای نژادپرستانه.مکانهای یادبود در روز ۱۹ فوریه. از ساعت ۱۶:۰۰
Leopoldplatz, Wedding
Rathausplatz, Neukölln
Oranienplatz, Kreuzbergتظاهرات ضد فاشیستی در تاریخ ۲۰.۰۲ ساعت ۱۴ – آغاز در S-Bahnhof Hermannstraßeروز بعد ما در خیابانها با هم ملاقات میکنیم! به دولت نمیشود اعتماد کرد، برای همین باید خودمان از شفافیت، عدالت و پیامدهای عمل دفاع کنیم!