Leipzig’de bir dernekte kaldık. Bir sonraki durağımız olan Krumpa ile Leipzig arasındaki mesafe çok uzun değildi. Khemnist’den bize katılan üç kişiden ikisi gre döndü, bir mülteci devam ediyor. Berlin’den gelen bir grup da geri döndü ama bunun yanında yeni katılımlar da oluyor.
Krumpa’da ziyaret ettiğimiz kamp hemen yol üzerindeydi. Yolun kenarında yalnız başına uzun ve dört katlı bir bina. Binanın tamamı beyaz renkte. Mülteci kampının giriş kapısında mülteciler ve yerel aktivistler bizi bekliyorlarldı. Kampta kalan mültecilerle birlikte kampın içine girmek istedoik ancak kampın bekçileri tarafından sert bir şekilde reddedildik. Hemen polis çağırdılar. Kampta kalan mülteciler bizi içeriye davet ediyorlaridı. Kampnı bekçileri ise burasının bir özel ev olduğunu söylüyorlardı. Ziyaretin yasak olduğunu söylüyorlardı. Hangi özel evde ziyaret yasağı var. Ya da hangi özel evde bekçiler var diye sorduk kedilerine. Normal olarak bir evde yaşayan bir arkadaşımızı ziyaret etmek istediğimizde kimseden izin almamız gerekmiyor. Demek ki burası ev falan değil. Tam da hapishane ve kontrol sistemi var. Kampın girişindeki tabelada, kampla ilgili kamera ve ya fotoğraf makinesi kullanmanın yasak olduğu gösteren yazı ve resimler vardı.
Mülteci kampının önünde uzun bir süre tartışma devam etti. Bu sırada bizler kampın bahçesine girmiştik bile. İçerdekiler bizi davet ettiği için polis ve bekçiler bizi içeri sokmamaya bahane bulamıyorlardı. Sonunda bir bahane buldular. Meğerse Krumpa’da daha önce bu kampı ziyaret eden aktivistler, kamptaki yaşamı basına yansıttıkları için ziyaret yasağı koymuşlar. Yaklaşık yirmi kişilik bir lise asmışlar kampın giriş kapısına, bu listede olanların bu kampa girmeleri yasaklaşmış. Polis içeri girmek isteyen bizlerin kimliklerini bu yasak nedeniyle incelemek istiyordu. Uzun tartışmaların sonunda birkaç kişi kimliğini vererek içeri girdi. Krumpa’da kampın içi temiz görünüyordu, tuvalet ve banyoları temizdi. Hatta kampın şefi kampı nasıl bulduğumuzu sordu. Mesele sadece temizlik meselesi değil ki koridorda temizlik maddeleriyle, saati bir euroya çalışanlar da burada kalan mültecilerdi. Esas sorun izolasyon sorunudur. Küçük bir odada dört kişi kalıyor. Kampın etrafında bırakın toplumu, tek bir ev bile bulunmuyordu. Bazı mülteciler uzun yıllardan beri bu kmapta yaşıyorlar.
Krumpa’daki mülteci kampında kalan mültecileri de alarak buraya yakın olan gençlik merkezine geldik. Gençlik merkezinde film gösterimi ve tartışma programı yaptık. Belirlediğmiz üzere yeni insanlar konuşmalar yaptılar. Dergilerimizi dağıttık, kontaklar alındı verildi.
Krumpa’daki mülteci kampına karşı mülteciler uzun mücadeleler vermişler. Eskiden bu kamp daha kötüymüş. Şu andaki hali eskisinden iyi durumda ama bu, mücadale ile elde edilmiş. Bu kampta kalan bazı mülteciler oldukça palitik içerikli konuşmalar yaptılar. Mültecilerin çoğunluğu için sınır dışı kararları çıkıyor. Bazı mülteciler, mücadele ederse sonucun olumlu olacağını düşünüyor. Bunun yanıltığı bir beklenti olduğunu söyledi mülteci arkadaşlar. Almanya’nın güçlü
Hergün yolda olmak ve sürekli kamp ziyaretleri, toplantılar eylemler insanı yoruyor doğal olarak. Bu nedenle toplantıları fazla uzun tutmayalım diye konuştuk. Tüm işler birkaç kişinin üstüne kalmasın diye herkese görev dağılımı yaptık. Herkes, küçük ya da büyük bir iş yapacak.
Otobüs turu yapmak için bile bazı şeylerden fedakarlık yapmak zorundasın. Sadece boş zamanlarında aktivite yapmak hiçbir şey kazandırmıyor. İnsanlar izolasyon içinde yaşamaya devam ediyorlar. Tek tek kapıları çalarak konuşmadan ve bunu sürekli hale getirmeden bu izolasyonu kırmanın olanağı bulunmuyor.
Krumpa’da buluduğumuz süre boyunca peşimizden hep polisler geldiler.
Yaşasın İnasnlaşma Ve Ortaklaşma Mücadelemiz
08.05.2015
Turgay ulu
Krumpa